Ve gri, yine gri ve daha çok gri…

Kocaman, çarpık, renksiz bir şehirde yaşıyoruz. Her taraf gri, her şey beton, her şey metal. Renkleri özlüyoruz. Hepimiz yeşili, sarıyı, turuncuyu, kırmızıyı, moru, maviyi özlüyoruz.

Sonra biri çıkıyor, sırf görenleri mutlu etsin, yaşadığımız yer güzelleşsin diye merdivenleri boyuyor. Merdiven boyuyor, hani öyle çokta büyük bir şey değil aslında…  Gündelik hayatımıza güzel bir detay ekliyor ve yaptığı şey işe yarıyor.

Gerçekten insanlar bu merdivenleri görüp mutlu oluyor. (Evet bizi mutlu etmek için aslında bu küçük detaylar bile yetiyor.) Gidip hemen önünde fotoğraflar çektiriyor, hayatımızdaki bu küçük detayı birbirimizle paylaşıyoruz, daha dün sevinçle duyurduk size buradanhttps://www.kanalistanbul.com.tr/findikli-merdivenlerini-gordunuz-mu/ . Çünkü orada bir yerlerde renklerin olması bizi mutlu ediyor.

Derken gelip yine bunu elimizden alıyorlar. Her şeye yaptıkları gibi bunu da griye boyuyorlar. Dünyayı griye boyadıkları gibi renklerimizi de griye boyuyorlar.

Hayatımızı grileştirmelerine kızıyoruz. Renklerimizi almalarına, bizi silikleştirmelerine kızıyoruz. Renklerimizi geri alamadığımız için kızıyoruz, farkında olmadan tektipleştiğimiz için kendimize kızıyoruz.

Rahat bırakın sarıyı sarı kalmak istiyorsa… Kırmızı kırmızılığından sıkılmış ise, özgür bırakın ister mavi ile karışıp mor olsun, ister sarı ile buluşup turuncu…

Çünkü renklerimiz cennetimizdir…

Editör: Çiğdem Ataman & Özlem Yılmaz

Edit: Sosyal medyada bir ‘boyanı fırçanı kap gel!’ etkinliği saniye farkıyla oluştu bile, öyle hızlılar ki… 31 Ağustos Cumartesi günü yani  yarın, saat 17.00’de o merdivenin girişinde buluşmak üzere sözleşiyorlar, bizden iletmesi… Ve merdiveni kimin boyadığına dair şimdiye kadar edinilen bilgiler de şurada yer almakta:

https://www.kanalistanbul.com.tr/merdiveni-kim-griye-boyadi/